Bugünkü konumuz proxy design pattern, değerli Java dostları. Her şablonda olduğu gibi proxy design pattern için de önce kelime anlamına bakıyoruz. Bildiğiniz veya bakacağınız gibi proxy vekil anlamına gelmektedir. Aslında biraz bize ipucu vermiş oluyor.

Proxy design pattern sistem kaynaklarını daha verimli kullanmak adına kullanılır. Yani oluşturulmaları zaman alıcı veya kaynak tüketen objeler için proxy objeler kullanılır. Proxy ile orijinal nesne aynı arayüzlere sahiptir. Böylece proxy nesne gerçek nesneymiş gibi davranır ve son kullanıcı bu aradaki farkı göremez. Ayrıca proxy design pattern kullanmanın bir diğer amacı da kritik kaynaklara olan doğrudan erişimi sınırlandırmaktır. Proxy design pattern için 3-4 yazılık bir seri düşünüyorum. Bundan dolayı şimdilik olayın teorik kısmına değiniyorum.

Proxy design pattern için temel anlamda elimizde üç tip proxy vardır. Bunlar;

  • Dynamic Proxy(Protection Proxy olarak da geçebilir) : Kritik objeye olan erişim kısıtlamak ve arka planda bu işlemleri proxy objesi üzerinden gerçekleştirmeyi amaçlar. Yukarıda belirttiğim gibi son kullanıcı açısında herhangi bir fark yoktur ve arka plandaki işleyişten haberdar değildir.
  • Remote Proxy : Uzak erişim işlemlerinde kullanılan bir proxy türüdür. Bu konuda gateway ve RMI(Remote Method Invocation) örnek olarak verilebilir.
  • Virtual Proxy : Sistemin kaynak ve hızını korumak adına kullanılan bir proxy türüdür. Özellikle döküman yönetim sistemlerinde, ofis uygulamalarında kullanılan bir proxy türüdür.

Proxy design pattern ile ilgili olarak ilerleyen yazılarımda daha detaylı bilgiler vermeyi planlıyorum. Sonraki yazıya kadar;

Bol Java’ lı günler dileğiyle… 😀

2 Responses

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir